Een nieuwe hype in het wielerpeloton: compressiesokken. Fietsmaat Tibor bekritiseerde ze ernstig toen hij ze een paar jaar geleden voor het eerst zag, nu is ook hij om en lid van een steeds groter wordende groep wielrenners en mountainbikers die rijden alsof ze op weg zijn naar een voetbalwedstrijd: met sokken tot op de knieën. Het schijnt het herstel te bevorderen door een betere doorbloeding, waardoor je uiteindelijk weer harder gaat fietsen. Wielrenners heb ik ze alleen nog maar ná de koers aan zien hebben, maar tijdens mountainbikewedstrijden zie je ze meer en meer. Ongesoigneerd, is mijn oordeel. Een keer extra plassen en poepen voor de koers levert meer tijdswinst op. Maar goed, met mijn - volgens velen zeer ongesoigneerde - behaarde benen mag ik er weinig over zeggen. Daarbij riep ik tien jaar geleden dat ik mobiele telefoons onzin vond en kan ik nu niet meer zonder. Je zult zien dat ik over een paar jaar ook met die sokken rij. Vallen in ieder geval m'n beenharen minder op.
Gesoigneerd (mooi woord) zijn, het hoort bij de fietssport. Hoog opgetrokken sokken, smetloze outfit. Bijpassende, blinkend gepoetste schoentjes, bruingekleurde huid. Zonnebril in dezelfde kleur als de kleding, een kleur die
in accenten terugkomt in de fiets. Wielrenners beweren er zelfs sneller van te gaan fietsen. Mario Cipollini was de koning wat dat betreft en zat altijd in perfecte outfit op zijn fiets. Bijna altijd dan, Cipo kon ook overdrijven. Het was Mario die tijdens de Tour de France en in andere grote rondes begon met de rest van zijn kleding aan te passen aan de trui die hij droeg. Toen vaak goed voor een boete, die Mooie Mario lachend accepteerde, nu rijdt een wielrenner in wat voor trui dan ook voor schut als hij geen bijpassende broek, helm, bril, schoenen en fiets heeft. Hoogtepunt van Cipollini's aandachttrekkerij met kleding was in de Tour van 1999, toen hij op de rustdag de kleding van zijn complete ploeg liet aanpassen in de stijl van het oude Rome en zichzelf voordeed als een Romeinse keizer.Een ding hoort volgens vele wegwielrenners ook bij gesoigneerd zijn: trainen zonder helm, of met alleen fietspetje. Mario had er een handje van en nog zie ik regelmatig foto's van leeghoofdige profs in training. Volgens mij gaan ze daar allemaal de fout in. Fietsen zonder helm: wat mij betreft het meest ongesoigneerde wat je kunt doen. En dat zou je als prof toch moeten weten.
(noot van de redactie: in de stukjes 'Coolsingel' en 'Montafon' heb ik nog enkele foto's toegevoegd)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten