Column uit De Gelderlander editie Maasland Sport van zaterdag 5 maart.
Heerlijk, het is weer
carnaval. Een van de hoogtepunten van het jaar, al zullen de meningen
daarover verdeeld zijn. In ieder geval: het is vier dagen lang een groot
feest en op sportgebied ligt bijna alles stil. Bijna alles. Want er
zijn twee grote evenementen in de regio waar carnaval en sport
samenkomen: op maandag de Metworstrennen en een dag later de Kuukse
Elfkroegetocht. Bij het eerste evenement strijden in Boxmeer geboren,
vrijgezelle mannen op een in topvorm verkerend paard om de titel Koning
van de Metworst. Wie raast er het snelst over het Vortums Veld? Het
lijkt me prachtig om te zien, maar ik was er helaas nog nooit bij.
Als echte Cuijkenaar ga
ik uiteraard wel naar de Elfkroegetocht. Deed zelfs de afgelopen vier
jaren mee als wedstrijdrijder. Met een touw vastgemaakt aan mijn vaste
teamgenoot Jesper Elbers rolschaatsten we tussen het vele publiek door.
Met veel te kleine wieltjes over veel te grote klinkers. Over een
kluunbaan. Over een houten brug, er vervolgens kruipend onderdoor.
Op volle snelheid - voorzover ik dat als gebrekkig rolschaatser voor
elkaar kreeg - van kroeg naar kroeg. Elk jaar knalden we elf keer tegen
een bar op, bestelden een apfelkorntje, dronken dat op, rekenden af en
waren in tien seconden weer weg. Elk jaar namen we uitgeteld de laatste
hindernis, de schuimbak. Telkens vielen we tegen de rode finishknop aan.
Met een goede dosis geluk
wisten Jesper en ik in 2008 zelfs te winnen. Vorig jaar vonden we het
mooi geweest. We waren elk jaar na de Kroegetochtwedstrijd zo gebroken,
dat er van feesten erna weinig meer terecht kwam. Die Kuukse
Elfkroegetocht, het is bijna topsport. Zwaarder dan menig sport waarover
wij in deze krant dagelijks schrijven. En de Koning van het
Metworstrennen? De eeuwige roem die hem maandag ten deel valt,
valt met het winnen van geen enkele regionale sportwedstrijd te
evenaren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten