Rode Bieten

Column uit De Gelderlander editie Maasland Sport van zaterdag 12 februari.

Wie het sportnieuws deze dagen  gevolgd heeft, moet net als ik met z’n oren hebben staan klapperen. De Italiaanse wielrenner Ricardo Ricco werd begin deze week met spoed opgenomen in het ziekenhuis. Hij had zichzelf doping toegediend met behulp van bloedtransfusie. Dat ging fout omdat  het bloed  iets te lang in zijn koelkast had gestaan en bedorven was. In paniek, zo las ik in de krant, heeft Ricco alles bekend aan de  arts. Hoe gek moet je zijn om zo ver te gaan? Hoe graag wil je winnen, dat je je leven ervoor op het spel zet? Ik kan er met mijn pet niet bij in ieder geval. Zou het met geld te maken hebben? Is het noodzakelijk om überhaupt in de wielersport je boterham te verdienen?

Interessante stelling van een psycholoog die op tv was: betrapte wielrenners  hebben vaak geen spijt van het feit dat ze gebruikt hebben, maar van het feit dat ze zo dom zijn geweest om betrapt te worden.

Gelukkig hoef ik mij als ik verslaggever van een sportwedstrijd in de regio Maasland niet druk te maken over al deze zaken. Volleybalwedstrijden van het Rijkevoortse Luctor in de promotieklasse, de voetbalderby tussen Excellent uit Oploo en DSV uit Sint Anthonis en een regionale hardloopwedstrijd met Cuijkenaar Milan Perc als winnaar: het is allemaal een niveautje lager, maar wel pure sport en hartstikke eerlijk. Net zo leuk om naar te kijken en nog zonder dopingperikelen.

Nog wel, zeg ik. Je hoeft  om beter te presteren helemaal niet zoveel risico  te nemen als Ricco. Drink gewoon elke dag een paar glazen sap van rode bieten. Want de wetenschap heeft bewezen dat dat een sterk prestatieverhogend effect heeft, stond er schuin boven het absurde verhaal van de Italiaanse wielrenner. In België is het spul niet aan te slepen. Het is namelijk harstikke legaal. Ik zou zeggen: vullen die bidons! Maar dan wel allemaal, alsjeblieft. Het moet namelijk wel eerlijk blijven.