Column uit De Gelderlander editie Maasland Sport van zaterdag 5 maart. 
Heerlijk, het is weer 
carnaval. Een van de hoogtepunten van het jaar, al zullen de meningen 
daarover verdeeld zijn. In ieder geval: het is vier dagen lang een groot
 feest en op sportgebied ligt bijna alles stil. Bijna alles. Want er 
zijn twee grote evenementen in de regio waar carnaval en sport 
samenkomen: op maandag de Metworstrennen en een dag later de Kuukse 
Elfkroegetocht. Bij het eerste evenement strijden in Boxmeer geboren, 
vrijgezelle mannen op een in topvorm verkerend paard om de titel Koning 
van de Metworst. Wie raast er het snelst over het Vortums Veld? Het 
lijkt me prachtig om te zien, maar ik was er helaas nog nooit bij. 
Als echte Cuijkenaar ga 
ik uiteraard wel naar de Elfkroegetocht. Deed zelfs de afgelopen vier 
jaren mee als wedstrijdrijder. Met een touw vastgemaakt aan mijn vaste 
teamgenoot Jesper Elbers rolschaatsten we tussen het vele publiek door. 
Met veel te kleine wieltjes over veel te grote klinkers. Over een 
kluunbaan. Over een houten brug, er vervolgens kruipend onderdoor. 
Op volle snelheid - voorzover ik dat als gebrekkig rolschaatser voor 
elkaar kreeg - van kroeg naar kroeg. Elk jaar knalden we elf keer tegen 
een bar op, bestelden een apfelkorntje, dronken dat op, rekenden af en 
waren in tien seconden weer weg. Elk jaar namen we uitgeteld de laatste 
hindernis, de schuimbak. Telkens vielen we tegen de rode finishknop aan.
Met een goede dosis geluk
 wisten Jesper en ik in 2008 zelfs te winnen. Vorig jaar vonden we het 
mooi geweest. We waren elk jaar na de Kroegetochtwedstrijd  zo gebroken, 
dat er van feesten erna weinig meer terecht kwam. Die Kuukse 
Elfkroegetocht, het is bijna topsport. Zwaarder dan menig sport waarover
 wij in deze krant dagelijks schrijven. En de Koning van het 
Metworstrennen? De eeuwige roem die hem  maandag ten deel valt, 
valt met het winnen van geen enkele regionale sportwedstrijd te 
evenaren.
 

Geen opmerkingen:
Een reactie posten